منو
- خدمات
خدمات ما
خدمات پوستی
ساختمان کلی نخ های لیفت: پرکاربردترین و مقرون به صرفه ترین نخ هایی که برای لیفت به کار میروند نخ های تک سوزنه هستند که با درنظر گرفتن قیمتشان کیفیتی بی نظیر دارند.
از این نخها برای لیفت (lift) و همچنین سفت کردن پوست (tightening) استفاده می کنیم.
در طول نخ های لیفت برجستگی هایی به شکل خار (cog) وجود دارد که در یک جهت یا دو یا سه یا چهار جهت قرار دارند( BD,3D,4D ) و یا بصورت 360 درجه حول محور نخ چرخش میکنند. طراحی خارها هم متفاوت است، بعضاً همه در یک جهت و بعضا در جهات مخالف هم قرار گرفته اند.
این خارها باعث درگیر شدن بهتر نخ با بافت اطراف شده و پروسه ی التهاب و فیبروز را تشدید و در رسیدن ما به هدف ایجاد لیفت کمک میکنند.
معمولا نخهایی که برای لیفت به کار میروند در کانولاهای L type و یا R type و … تعبیه شده اند که حداقل آسیب بافتی را داشته باشند برخلاف نخ های تایت که معمولا در سوزنهای sharp قرار دارند.
نخ های تایتنینگ یا کلاژن ساز: نخ هایی که برای تایتنینگ پوست استفاده میشوند، نخ ظریفی هستند که به صورت یک رفت و برگشت، طول سوزن توخالی را رد کرده و از سر نیدل خارج شده و مجددا تا انتهای سوزن برمیگردد. با فرو کردن کامل نیدل در پوست، نخ داخل پوست جایگزین میشود( با بیرون کشیدن سوزن نخ خارج نمیشود). این نخ ها اشکال مختلفی دارند بصورت تک رشته، دو رشته و مولتی و پیچشی (screw or harrican) و cog screw و…. که در مورد محل استفاده و شیوه ی استفاده هرکدام بعدها صحبت خواهد شد.
در واقع در این نوع نخ ها طولی از درم که مورد هدف قرار میگیرد عبارتست از طول کل نخ تقسیم بر دو چرا که نیمی از نخ داخل نیدل و مابقی بر روی نیدل قرار دارد.
بالا کشیدن ابروها (انتها، قسمت میانی و تاج ابروها)
کشیدن مختصر انتهای چشمها (اصطلاحاً چشم گربه ای)
بالا کشیدن ثلث میانی یا تحتانی صورت
ساخت گونه و ایجاد خط فشن
زاویه سازی فک
لیفت غبغب و گردن
تصحیح غیرقرینگی های صورت
بالا کشیدن برست(سینه) های کوچک
بالا کشیدن نسبی باسن
تایت(سفت) کردن پوست هر ناحیه ای از صورت و بدن و کم کردن چروک های پوست مانند ازبین بردن خطوط نازولبیال(خط خنده)، ماریونت، پشت و پایین لب، گونه ها، خطوط پنجه کلاغی اطراف و زیر چشم، خطوط پیشانی و…
معمولا تغییر ابتدایی بسته به میزان افتادگی پوست دارد ولی به طور معمول حدود ۵۰ درصد است ولی از آنجایی که به مرور بافتهای کشیده شده کمی به سمت پایین افت می کنند، این تغییر به ۳۰ تا ۴۰ درصد می رسد که البته هرچه مراقبت های بعد از لیفت بهتر انجام شود، میزان افت کمتر خواهد بود. در کل رضایتمندی بیماران درحد متوسط تا خوب است.
نکته ی بسیار مهم فرق زمان جذب نخ و ماندگاری لیفت است. افتراق این دو باعث میشود که به بیمار قول غیرواقعی ندهیم.
زمان جذب نخ ها معمولاً برحسب نوع نخ و ضخامت آن یک تا دو سال است و طبیعی است که ماندگاری لیفت هم در همین حد باشد ولی تقریباً برحسب پوست بیمار، هشت ماه تا یک سال است. و دوام لیفت وابسته به ترمیم های مکرر با فواصل شش ماه تا یک سال با تعداد نخ کمتر ، استفاده از نخ های کوچک کلاژن ساز و استفاده از سایر روشهای تایتنینگ پوست است.
زمان خیلی دقیقی برای زمان ترمیم ها پیشنهاد نمیگردد فقط میتوان گفت هرچه سن بیشتر باشد، ترمیم های بیشتر با فواصل کوتاه تر انجام می شود. اوج اثر نخ ها در ماه شش تا هفت خواهد بود و بعد از آن به طور کلی با کاهش اثرات نخ ها مواجه خواهیم شد. اما اگر بخواهیم به طور مثالی جلو بریم به عنوان مثال در یک فرد ۳۵ ساله با ساب درم ضخیم سالی یک بار ترمیم انجام می دهیم ولی در یک فرد شصت ساله با بافت زیرجلد اندک ، اولین ترمیم به فاصله ی سه ماه و ترمیم بعدی به فاصله ی شش ماه از بار دوم خواهد بود.
ولی در کل با ویزیت های مکرر بیمار با فواصل دوماهه و بررسی ماندگاری لیفت اولیه، برای زمان ترمیم تصمیم می گیریم.
دو الی چهار هفته بعد از نخ لیفت(کاگ)، استفاده از چسب بر روی پوست میتواند موثر باشد.این نکته باعث می شود تا زمانی که کلاژن اطراف نخ تولید شده و به تجمیع میرسد، پوست در کنار نخ قرار بگیرد و اثر جاذبه به صورت نسبی حذف شود. استفاده از چسب در بین پزشکان اتفاق نظر وجود ندارد
استفاده از آنتی بیوتیک و آسیکلوویر(داروی ضد تبخال) در بیماران مستعد به تبخال زدن
عدم شسشتشوی صورت تا ۴۸ساعت
از ماساژ دادن پوست خودداری شود.
از نوشیدن مایعات با نی، جویدن غذاهای سفت و انقباضات شدید صورت در لیفت صورت خودداری شود.
در لیفت ابرو برای جلوگیری از حرکات پیشانی، بهتر است یک ماه بعد از تزریق بوتاکس پیشانی و ابرو این عمل انجام شود.
در لیفت غبغب از حرکات شدید گردن پرهیز شود.
انجام حرکات سنگین ورزشی تا دو هفته بعد از پروسیجر ممنوع است حتی با داشتن چسب روی صورت
در زمان خمیازه کشیدن دست را زیر چانه بگذارد.
عدم استفاده از الکل و ویتامین E تا حداقل یک هفته
اعمال دندانپزشکی تا ۴هفته به تعویق بیفتد
کل پروسیجرهای دیگر پوستی مانند تزریق ژل و بوتاکس و … بهتره ۳ الی ۴ هفته به تعویق افتد اما میتوان حتی همان روز از مزوتراپی یا PRP استفاده نمایید.
سیگار
سن
تغذیه
آفتاب
تغییرات وزن
بیماریهای زمینه ای مثل دیابت، فشارخون کنترل نشده، بیماریهای پوست و بافت همبند، بیماریهای درگیر کننده سیستم ایمنی
داروهای تضعیف کننده ی سیستم ایمنی ، سایتوتوکسیک ها و ضدالتهاب های استروئیدی و غیراستروئیدی
سابقه حساسیت به نخ های بخیه
سابقه ابتلا به تبخال های وسیع و راجعه
وجود ضایعه عفونی و آکنه فعال در منطقه کار
سابقه ابتلا به بیماری های هپاتیت B، C و بیماری ایدز
وجود سابقه بیماری اندوکاردیت عفونی
سابقه ایجاد کلوئید در بیمار
حاملگی
وجود تصورات غیر واقع بینانه در بیمار
در موارد نخ های تایت( جوانساز) عمدتاً استفاده از کرم های بی حسی مانند املا یا زایلاپی و… کفایت میکند ولی در موارد نخ های لیفت و خاردار اغلب نیاز به روش های بی حسی تزریقی و بلوک عصبی است.
محل قراردهی نخهای کلاژن ساز داخل درم ( لایه میانی پوست) ولی نخ های لیفت (خاردار)، ساب درم و ناحیه SMAS یعنی بین لایه درم و نیام عضلات زیر جلدی SMAS (Superficial Muscular Aponeurotic System) می باشد.
نخ های کلاژن ساز یا تایتنینگ اشکال و سایزهای مختلفی دارند مانند مونو( تک رشته ای ساده)، پیچشی( اسکرو)، دو رشته ای(توئین) ، تویین اسکرو، تورنادو و….
هر چه شکل نخ ساده تر باشد واکنش التهابی ایجاد شده کمتر خواهد بود. در نتیجه از نخ های ساده تر (mono) در قسمت هایی که درم نازکتر است استفاده میکنیم مثل دورچشم، چروک های ریز بالای لب، چروک های ناحیه گلابلا و… همچنین مواردی که به دلایلی تعداد نخ های بیشتری قرار است تزریق کنیم و همچنین در مواردی که نخ را به صورت داربست شبکه ای تزریق می کنیم و برعکس در مناطقی که پوست ضخیم تری دارد نیاز به گِیجهای پایینتر( درجه ضخامت بیشتر) و انواع پیچشی و توئین و … می باشد.
از نخ های تایتنینگ screw یا twin یا twin screw و کلا نخ های با تحریک التهابی و کلاژن سازی بیشتر استفاده می کنیم که می توان در یک جهت یا به صورت شبکه ای قرار داد. بهتر است گیج سوزن 27، 26، 25 و طول سوزن ۴ الی ۵ سانتی متر باشد.
در مواردی که از تزریق شبکه ای نخ ها استفاده میکنیم، برای تار شبکه از نخ های شکل دار و برای پود آن از نخ های mono استفاده می کنیم.
در این قسمت نیز از نخ های screw یا twin یا twin screw و حتی نخ های cog و cog screw استفاده می کنیم.
معمولا گیج انتخابی 25 تا و طول سوزن 4تا 6 سانتی متر خواهد بود.
نحوه ی تزریق نخ داخل خطوط نازولبیال است. برای بازدهی بهتر و کلاژن سازی بیشتر نخ ها، می توان از تزریق نردبانی نخ های کوتاه تر mono با طول سوزن 2 الی 3 سانتی متر در عرض نخ های بلندتر استفاده کرد.
برای حجم دهی گونه ها از نخ های multi و twin و twin screw و یا cog screw یا double screw استفاده میگردد که بهترین نتیجه استفاده از مِش تکنیک یا تکنیک شبکه ای است. گیج انتخابی سوزن ۲۵تا۲۸ می باشد. طول سوزن بهتر است4 الی 6 سانتی متر باشد.
ناحیه ی زیر گونه ها هم شکل نخ ها و طول آنها مثل ناحیه گونه خواهد بود.
معمولاً سه نیدل در کنار هم و به موازات خط مندیبل( خط استخوان آرواره پایینی) قرار میگیرد و دو نیدل هم به صورت عمودی از انتهای اولین نخ افقی به سمت بالا قرار میگیرد. پنج نیدل دیگر که عمدتاً از نوع مونو میباشد به صورت کراس( متقاطع) بر نیدل های افقی قرار میگیرد.
البته هیچکدام از این نخ ها و سایزها ، اجباری نیست و هر پزشک بنا به سلیقه ی شخصی می تواند طرح ابداعی خود را داشته باشد.
در اطراف لب، نخهایی که کار میگذاریم بایستی فاصله ای حدود ۲ میلیمتری با ورمیلون لبها داشته باشند. ترجیحا نخ mono یا twin و یا screw انتخاب می کنیم و بسته به اندازه لب، طول سوزن ۲تا ۴ سانتیمتر و با گیج ۲۷ تا ۲۹.
نکته ی مهم، رد نشدن نخ ها از خط وسط یا همان cupids bow است، چرا که لب عضو پرحرکتی است و در غیر اینصورت حین خنده، نخ ها چین می خورند و برجستگی نخ زیر پوست نمای آزار دهنده ای ایجاد می کند.
تعداد نخ ها بستگی به ارتفاع خطوط عمودی بالای لب دارد. در ناحیه پایین لب منطقه ممنوعه را نداریم ولی حفظ فاصله ۲میلیمتری با خط لب الزامی است.
در ناحیه چانه، نخ ها به موازات لب تزریق می شوند، ترجیحا از نخ های multi یا twin screw و یا screw استفاده شود.
و مثل همیشه در صورتی که نخ های ما اشکال ساده و نازک دارند، از تکنیک مش گذاری و پودهای شبکه ای استفاده می کنیم.
گیج روتین سوزن۲۵ تا ۲۷ است، ولی می توان از نخ های ضخیم تر هم استفاده کرد.
همانطور که قبلا گفته شد در ناحیه اطراف چشم از ظریف ترین نخ ها یعنی mono گیج 30 و طول ۲تا۳ سانتیمتر استفاده می کنیم. تکنیک های متعددی در این مورد وجود دارد، هم میتوان نخ ها را داخل خطوط پنجه کلاغی قرار داد و یا به صورت عمود بر خطوط پنجه کلاغی و در خطوط زیر چشم عمدتاً در موازات خطوط.
برای خطوط پنجه کلاغی میتوان از تکنیک کراس و خطی به صورت توام نیز استفاده کرد.
در ایجاد خطوط اخم دو عضله مهم دخالت دارد:
عضله پروسروس که فعالیت زیاد آن مسئول خط عرضی اخم و عضله کروگاتور که بیش فعالی آن مسئول خطوط عمودی اخم میباشد.
به دلیل ضخامت کم درم(قسمت میانی پوست) در بینی (بجز پل بینی) از نخ های mono یا نهایتاً twin استفاده می شود. گیج انتخابی ۲۸و ۲۹ و طول انتخابی ۲تا ۳ سانت است. جهت تزریق نخ ها از پایین به بالا به سمت پل بینی و به صورت تقریبا موازی با تیغه ی بینی خواهد بود.
در این منطقه میتوان از جاگذاری نخ ها در مسیر الیاف عضله هم به جهت استفاده از اثرات شبه بوتاکس آن علاوه بر جاگذاری در درم ، استفاده کرد لذا هم در عضله پروسروس وهم کروگاتور هم در مسیر عضله و در همان مسیر در سطح درم نیز میتوان نخها را جاگذاری نمود.
استفاده از نخ لیفت دارای یک لیفت مکانیکال بلافاصله پس از کارگذاری نخ میباشد و به دنبال آن یک لیفت متعاقب کارگذاری(چندماه بعد) میباشد که نتیجه فیبروز در بافت میباشد که نسبت به لیفت روز اول بسیار محسوس تر و بیشتر است.
در کلینیک پژهان فر تزریق چربی انواع فیلر و کلاژن و بوتاکس مورد تایید وزارت بهداشت و درمان انجام می پذیرد. همچنین خدمات مراقبت های پوست و مو از قبیل پاکسازی و جوانسازی و فروتراپی مو و پوست انجام می گیرد.
تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به کلینیک پژهان فر می باشد | سئو و طراحی سایت آرتیمان وب